‘Kunnen we afsnijden?’

Zaterdag tussen 11:30 en 13:30

We hebben het in ons bol gehaald om te proberen om binnen één hoog water naar de vriendschapsboei op en neer te gaan. Via de Binnen Breesem heen en terug dus. Na rekenen stellen we dat we om 13:30 bij de noord kardinaal moeten zijn die aan de noordkant van de binnen brezem ligt.

Met de vloed mee gaat het sneller dan twee uur geleden (toen we het zachte bed parcour deden) over het eerste stuk van de binnen brezem. Tussendoor krijgen we steeds de vraag van Tetman of we deze ton niet kunnen afsnijden voor nog meer tijdswinst

We beginnen een uur voor de deadline aan de tonnen reeks op het wantij.

Bij de noord kardinaal zien we voor het eerst sinds lange tijd weer mede zachte-bed racers. Zij liggen klaar om juist richting het zuiden te gaan. Het gaat om de AM1 die vlak naast de noord kadinaal voor anker ligt en de DD5 die we aan zien komen zeilen in de geul.

Langzaam varen we op ze af, wachtend op wanneer we vast lopen.

Om 13:00 op een paar tientallen meters afstand van de kardinaal lopen we vast. Geen probleem, nog een half uur. Maarten, Klaas en Tetman wisselen elkaar af met bomen. Nico wordt over het dek op en neer gestuurd ‘want steeds als hij verplaatst komen we weer even los!’. Iedereen moet naar voren, of juist naar achter. Onee, toch van links naar rechts lopen. Een voorstelling voor de DD5 en de AM1 die gewoon geduld hebben. Maar wij naderen onze afspraak met onszelf: 13:30 komt in de buurt.

Het is 13:30 en we liggen op 20 meter van de ton. Winnen steeds wat meters. De DD5 is al er overheen richting het zuiden.

13:35 nog maar een klein stukje…

13:40, we zijn erover! Halen we die 10 minuten nog wel in?? We zijn zo druk in bespreking (en de wacht wisselt weer) dat we niet goed tonnen tellen. Was dat al de FD9? de FD3? Wat flauw dat ze steeds wegdraaien! De wind zakt weg en ineens zien we in de verrekijker dat het de FD13 ton was. Oke. Met dit tempo halen we de vriendschap niet. Omkeren dan maar?

De verse crew wil het eigenlijk nog niet opgeven, maar de rust crew steekt nog even hun kop boven het luik en zegt stellig; omdraaien. Oke dan. We laten het los en draaien om. Nu weer snel terug. Jammer maar helaas.

3 reacties op “‘Kunnen we afsnijden?’”

  1. En .klas altijd legt de schipper het meeste gewicht in de schaal.

    En wat goed om op tijd de koers te verleggen, en daarmee terug te komen op je schreden/mijlen. Chapeau.

    Geliked door 1 persoon

  2. Wat een prachtig verhaal. Leest als een stukje spannend jongensboek.
    Wie zijn de auteurs/ wie is de auteur van jullie mooi geschreven blog?

    Like

    1. Maaike neemt dit jaar het blog op zich. Met toestemming van de anderen natuurlijk

      Like

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag